چرا من Fedora را انتخاب کردم؟

اگر شما هم جزء کسانی هستید که قصد دارید از لینوکس استفاده کنید، مطمئنا این سوال براتون پیش اومده که از چه توزیعی استفاده کنید؟ قبل از اینکه ادامه بدم لازم می بینم که چند نکته بگم: 🙂 اگر حوصله قصه خوندن ندارید پیشنهاد می کنم این نوشته رو از آخر به اول بخونید! 😀

اول اینکه منظور از توزیع لینوکس چیست؟ این قسمت رو از دانشنامه ویکیپدیا براتون نقل می کنم:

یک توزیع لینوکس (همچنین بوسیله ی برخی از کمپانی ها و کاربرها گنو/لینوکس هم گفته میشود ) عضوی از خانواده ی توزیع های نرم افزاری شبیه یونیکس هست که بر پایه ی هسته لینوکس ساخته شده است.این طور توزیع های لینوکس (که اغلب به طور خلاصه توزیع نیز گفته میشود) شامل مجموعه ی بزرگی از نرم افزارهای کاربردی همانند پردازشگرهای متنی، صفحه گسترده ها، پخش کننده های چند رسانه ای و برنامه های پایگاه داده هستند. سیستم عامل شامل هسته ی لینوکس و، عموما یکسری کتابخانه ها و برنامه های سودمند دیگر از پروژه گنو هست، همراه با قابلیت پشتیبانی از گرافیک که بوسیله ی سیستم پنجره ی ایکس مهیا شده است. یکسری از توزیع ها که از نظر اندازه، بهینه سازی شده اند، ممکن است که ایکس را نداشته باشند، و تمایل بیشتری برای استفاده از برنامه های سودمند گنوی همانند آن مثل busybox ، uclibc و یا dietlibc را داشته باشند. هم اکنون بیش از سیصد توزیع لینوکس موجود هست. اکثر آنها در حال توسعه ی فعال هستند و بطور مداوم مورد تجدید نظر و بهبود قرار میگیرند.

مسئله دیگه ای که هست اینه که علت تنوع توزيع ها چيست؟
هر کدوم از توزيع هاي لينوكس داراي ويژگي هاي خاصيه كه از توزيع ديگه متمايزش مي كنه. مثلا ممكنه نصبشون با هم تفاوت داشته باشه و يا ابزارهاي مديريت گرافيكي تهيه شده با هم متفاوت باشند و يا نسخه برنامه هايي كه با يك توزيع خاص ارائه مي شه جديدتر يا قديمي تر باشند، محل فايل هاي پيكربندي آنها متفاوت باشه و يا ممكن است توزيع هايي براي امور خاصي مانند Server، Workstation، Desktop و … طراحي شده باشند. بنابراين هر فرد يا گروهي مي تونه توزيع مخصوصی ارائه کنه.

خب حالا بعد از این همه قصه می رسیم به چند تا از توزیع های محبوب لینوکس:

• CentOS –  یک توزیع که از همان سورسی که Redhat استفاده میکند، مشتق شده است، توسط یک گروه داوطلبی که به اون اختصاص داده شدند، نگهداری میشه.
• Debian –  یک توزیع غیر تجاری که توسط جامعه ای از توسعه دهنده های داوطلب نگهداری می شود که تعهد قوی ای به قواعد نرم افزار های آزاد دارند.
• Fedora –  یک توزیع بر پایه ی جامعه است که توسط Redhat سرپرستی می شود.
• OpenSuse – یکی دیگر از توزیع های لینوکس که شرکت ناول اسپانسر آن است.
• Gentoo –  یک توزیع که هدفش کاربران قویتر هست، بخاطر سیستم خودکار شبه بی اس دی اش برای کامپایل برنامه ها از سورسشناخته شده است.
• Ubuntu – براساس دبیان پایه‌گذاری شده‌است اما در چندین مورد با دبیان تفاوت دارد.
• Linux Mint –  یک توزیع محبوب بر پایه اوبونتو.
• Mandriva –  یک توزیع مشتق شده از ردهت که در فرانسه و برزیل محبوب است، امروزه با همان نام و بوسیله ی یک شرکت فرانسوی اداره می شود.

هر توزیع ویژگی هایی داره. بعضی توزیع ها برای سرور (مثل CentOS) بعضی دیگه برای دسکتاپ (مثل ,fedora,Ubuntu ,Parsix) بعضی برای گرافیست ها( مثل Ubuntu Studio) و … سفارشی شدن. به این صورت که نرم افزارهای مورد نیاز این گروهها پیش فرض رو توزیع قرار داره و با نصب توزیع نصب می شه. معمولا روی توزیع های دسکتاپ نرم افزارهای اولیه که یک کاربر به اون احتیاج داره نصب شده.

میدونم که واقعا خسته شدید! 😀 الان تازه می خوام بگم که چرا من فدورا رو ترجیح دادم:

بزرگترین ویژگی و حسن این توزیع  اینه که از تکنولوژی های منحصر به فردی که خودش داره و ایجاد کرده استفاده می کنه. مثل SELinux یا تکنولوژی Yum-Presto که حجم update سیستم رو به میزان قابل توجهی کاهش می ده. همین طور برنامه نویس ها می تونن بلافاصله بعد از نصب فدورا به بسیاری از ابزارهای برنامه نویسی، ابزارهای توسعه دهنده ی وب و ایجاد سرور دسترسی داشته باشند. البته فدورا به صورت پیش فرض خیلی از codec های صوتی و تصویری رو پشتیبانی نمیکنه و کاربری مشکل تری نسبت به توزیع هایی مثل ubuntu  داره. به عنوان کسی که تجربه کار با این توزیع رو داره، اصلا واسه شروع بهتون پیشنهادش نمی کنم. چون تنظیم کردنش واسه استفاده ی دسکتاپ حوصله، زمان و علاقه می خواد! 😀