آموزش – برگه 2

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۷) – فعال کردن جلوه‌های گرافیکی و سه بعدی

کاوشگر: یکی از جذابیت‌هایی که لینوکس‌های دسکتاپ چه برای کاربران تازه‌کار و چه برای کاربران حرفه‌ای دارد، بحث جلوه‌های گرافیکی و تصویری آن است. بعد از نصب اوبونتو در صورتی که کارت گرافیک شما شناخته شده باشد، به راحتی می‌توانید این جلوه‌ها را فعال کنید.

فعال‌سازی جلوه‌های گرافیکی و سه‌بعدی:

برای فعال کردن جلوه‌های گرافیکی از مسیر System -> Prefrences گزینه‌ی Appearance را انتخاب کنید. از پنجره‌ی باز شده به بخش Visual Effects بروید. در اینجا بسته به قدرت کارت گرافیک و پردازنده‌ی سیستم خود می‌توانید یکی از حالت‌های Normal و یا Extra زا انتخاب کنید. پس از فعال‌سازی این حالت‌ها ممکن است به دلیل نصب نبودن درایور کارت گرافیکی و یا پشتیبانی نکردن کارت گرافیک شما از جلوه‌های سه‌بعدی با پیغام خطا روبرو شوید.

تنظیمات پیشرفته‌ی جلوه‌های گرافیکی:
بعد از فعال کردن این جلوه‌ها ممکن است باز هم نیاز به دست‌کاری و سفارشی کردن جلوه‌ها برای خود داشته باشید. برای این‌ کار ابتدا بسته‌های زیر را نصب کنید:

sudo apt-get install compiz-fusion-plugins-extra simple-ccsm

سپس دوباره همانظور که در بالا توضیح داده شد به صفحه‌ی تنظیمات Visual Effects بروید. همانظور که مشاهده می‌کنید یک حالت Custom نیز اضافه شده است. با کلیک کردن بر روی آن پنجره‌ی تنظیمات باز می‌شود.

ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۷) – فعال کردن جلوه‌های گرافیکی و سه بعدی”

۱۶ تیر ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۶) – نصب جاوا (JDK‌ و JRE)

کاوشگر: یکی از مزیت‌های برنامه‌های نوشته شده تحت جاوا وابسته نبودن آن‌ها به یک سیستم‌عامل خاص است. همین ویژگی باعث می‌شود که شما بتوانید برنامه‌های نوشته شده با جاوا را بر روی لینوکس هم به راحتی اجرا کنید. برای نصب جاوا بر روی اوبونتو می‌توانید از یکی از دو روشی که در ادامه آمده است، استفاده کنید.

روش اول – نصب openjdk-jre:

OpenJDK یک پیاده‌سازی رایگان و متن باز از زبان برنامه‌نویسی جاوا است. اگر برای کارهای معمول یعنی فقط اجرای برنامه‌ها نیاز به نصب جاوا دارید می‌توانید بسته‌ی openjdk-jre را از طریق اجرای دستور زیر در ترمینال نصب کنید.

sudo apt-get install openjdk-6-jre

روش دوم – نصب بسته‌های اصلی جاوا:

در نسخه‌های اخیر اوبونتو بسته‌های اصلی جاوا از مخازن اصلی حذف شده‌اند و برای نصب شما باید خودتان دستی اقدام به اضافه کردن مخازن و نصب جاوا بکنید.

ابتدا باید مخزن مورد نیاز را به لیست مخازن اضافه کنید. پس ترمینال را باز کنید و دستور زیر را در آن وارد کنید:

sudo add-apt-repository “deb http://archive.canonical.com/ lucid partner”

سپس باید با دستور زیر مخازن را به روز رسانی کنید.

sudo apt-get update

و در نهایت برای نصب جاوا JRE از دستور زیر استفاده کنید.

sudo apt-get install sun-java6-jre sun-java6-plugin sun-java6-fonts

پس از اتمام عملیات دانلود از شما سوالی مبنی بر پذیرفتن شرایط و لیسانس جاوا می‌شود که با تایید آن مراحل نصب انجام می‌شود. خب کار تمام است و از این به بعد به راحتی می‌توانید برنامه‌های جاوا را اجرا کنید.

ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۶) – نصب جاوا (JDK‌ و JRE)”

۴ تیر ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۵) – نصب کدک‌های صوتی و تصویری

کاوشگر: بدون شک اگر از دسته‌ی کاربرانی هستید که با اوبونتو وارد دنیای لینوکس شده‌ اید، در اولین برخورد از نصب نبودن کدک‌های پخش فایل‌های صوتی و تصویری به صورت پیش‌فرض در آن، بسیار آزرده شده‌اید! در این نوشته قصد داریم با معرفی دو روش کدک‌های مورد نیاز را دانلود و نصب کنیم.

روش آسان:
در صورتی که برای پخش یک فایل صوتی و یا تصویری کدک‌های مورد نیاز موجود نباشد، پیغامی به شما نشان داده می‌شود و با تایید مراحل کدک‌های مورد نیاز یه صورت اتوماتیک نصب می‌شود.

بعد از جستجو اگر کدک مورد نظر نیاز پیدا شد، می‌توانید آن را نصب کنید. در صورتی که دوست دارید برای یک بار کدک‌های مورد نیاز را نصب کنید، کافی است دستورات زیر را در ترمینال وارد کنید.

sudo apt-get install gstreamer0.10-plugins-bad gstreamer0.10-plugins-ugly gstreamer0.10-ffmpeg

روشی مطمئن‌تر و کامل‌تر:

با روشی که در بالا گفته شد، ممکن هست باز هم همه‌ی فرمت‌ها قابل پخش نباشند. برای همین به سراغ روشی مطمئن‌تر می‌رویم. بسته‌ای وجود دارد به نام ubuntu-restricted-extras که به نصب آن می‌توانید بسته‌هایی که به صورت پیش‌فرض برای پخش مالتی‌ مدیا بر روی اوبونتو نصب نیستند را یک باره دریافت و نصب کنید. برای دریافت از مسیر System > Administration‌ برنامه‌ی Synaptic Package Manager را اجرا کنید. سپس همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است به دنبال بسته‌ی ubuntu-restricted-extras در بخش جستجو بگردید و آن را نصب کنید.

ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۵) – نصب کدک‌های صوتی و تصویری”

۲۱ خرداد ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۴) – نصب نرم‌افزارهای چت + یک ترفند

کاوشگر: در نوشته‌ی قبلی با روش نصب مرورگرهای مختلف بر روی اوبونتو و همچین نرم‌افزار تاندربرد برای مدیریت ایمیل آشنا شدیم. در این نوشته به سراغ نصب و راه اندازی نرم‌افزارهای چت و پیغام‌رسان می‌رویم.

پیغام‌رسان

نرم‌افزار Empathy
این نرم‌افزار به صورت پیش‌فرض بر روی اوبونتو نصب است و برای اجرای آن کافی است از مسیر Applications -> Internet، گزینه‌ی Empathy IM Clinet را انتخاب کنید. بعد از اجرا با پنجره‌ی ساختن اکانت جدید روبرو می‌شوید. از مزیت‌های این نرم‌افزار پشتیبانی سرویس‌های مختلف از جمله Facebook Chat، Yahoo! Messenger، Google Talk و MSN Messenger و دیگر سرویس‌هاست.

تنظیمات Empathy

بسته به نوع سرویسی که می‌خواهید متصل شوید اطلاعات مورد نیاز را وارد کنید و وارد محیط این نرم‌افزار شوید.
با اینکه یکی از ویژگی‌های این نرم‌افزار امکان پشتیبانی همزمان از چند اکانت است، اما همین مسئله هنگام تایین وضعیت اکانت‌های مختلف دردسر ساز می‌شود. بدین معنی که شما مجبورید از یک وضعیت (آنلاین، مشغول و…) برای همه‌ی اکانت‌هایی که با آن وارد شده‌اید، استفاده کنید. برای حل این مشکل پیشنهاد می‌کنم از پیدجین استفاده کنید.
نرم‌افزار Pidgin + یک ترفند برای استفاده‌ی راحت‌تر
پیدجین یکی دیگر از نرم‌افرارهای پیغام‌رسان است که قبلا به صورت پیش‌فرض بر روی اوبونتو نصب بود. ولی در حال حاضر برای نصب آن بعد از ورود به Ubuntu Software Center در بخش جستجو به دنبال pidgin بگردید و آن را نصب کنید. بعد از پایان عملیات نصب از مسیر Applications -> Internet گزینه‌ی Pidgin Internet Messenger را اجرا کنید.بعد از اجرا با یک صفحه‌ی خوش‌آمد گویی روبرو می‌شوید. بر روی کلید Add کلیک کنید تا وارد صفحه‌ی ایجاد اکانت جدید شوید.

ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۴) – نصب نرم‌افزارهای چت + یک ترفند”

۲۰ خرداد ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۳) – نصب مرورگرها و نرم‌افزارهای مدیریت ایمیل

کاوشگر: اگر شما هم تازه به جمع کاربران اوبونتو پیوسته باشید، حتما متوجه شده‌اید که مرورگر فایرفاکس به صورت پیش‌فرض بر روی آن نصب است. در این مطلب قصد داریم مرورگرهای دیگر یعنی گوگل کرومیوم و اپرا را بر روی اوبونتو نصب کنیم و بعد از آن به نصب نرم‌افزار تاندربرد برای مدیریت ایمیل و بررسی Empathy برای چت می‌پردازیم. بعد از نصب هر یک از این نرم‌افزارها می‌توانید از منوی Applications -> Internet به آن‌ها دسترسی داشته باشید.

مرورگرها

نصب گوگل کرومیوم در اوبونتو

قبل از ادامه اول از زبان ویکیپدیا بشنویم که گوگل کرومیوم چیست؟

کرومیوم یک مرورگر متن باز است که گوگل کروم از روی آن توسعه داده می‌شود. کرومیوم همان امکانات گوگل کروم را دارد ولی با لوگویی مجزا منتشر می‌شود. بر طبق مستندات توسعه‌دهندگان chromium نام پروژه است نه نام محصول!

در مطلب قبلی خواندید که یکی از روش‌های آسان نصب پکیج‌ها در اوبونتو استفاده از Ubuntu Software Center است. برای نصب کرومیوم کافی است بعد از وارد شدن به این قسمت به بخش Internet رفته و کرومیوم را یافته و بر روی Install کلیک کنید.
نصب مرورگر اپرا در اوبونتو
در حال حاضر آخرین نسخه‌ی پایدار مروگر اپرا برای لینوکس نسخه‌ی ۱۰.۱۰ است که برای نصب آن باید به این آدرس مراجعه کنید. بعد از دریافت فایل آن را اجرا کنید و پس از وارد کردن رمز عبور خود بر روی گزینه‌ی Install package کلیک کنید.

نصب اپرا در اوبونتو

بسته به معماری اوبونتوی شما (۳۲ یا ۶۴ بیتی) ممکن است نیاز به دریافت بسته‌های اضافی باشد که به صورت اتوماتیک این کار انجام می‌شود.
ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۳) – نصب مرورگرها و نرم‌افزارهای مدیریت ایمیل”

۱۰ خرداد ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۲) – مدیریت مخازن و بسته‌ها

کاوشگر: اگر همراه ما در کاوشگر نسخه‌ی ۱۰.۰۴ اوبونتو را نصب کرده باشید، حالا وقت آن است که با جزئیات و بخش‌های مهم این سیستم‌عامل آشنا شوید. قبل از شروع باید با چند مفهوم آشنا شوید:

پکیج‌ها در لینوکس:

پکیج‌ها یا بسته‌ها، بسته‌های نرم‌افزاری‌ هستند که در قالب یک فایل آرشیو برای نصب بر روی توزیع‌های مختلف استفاده می‌شوند. بسته به اینکه از چه توزیعی استفاده می‌کنید نوع این پکیج‌ها متفاوت است. اوبونتو از پکیج‌هایی با فرمت deb‌ استفاده می‌کند.

مخازن در لینوکس:

مخازن یا همان repository ها منابعی عظیم از نرم‌افزار‌های مورد نیاز شما در لینوکس هستند. بسته به اینکه از چه توزیع لینوکسی استفاده می‌کنید، باید از مخازن همان توزیع یا توزیع‌های هم خانواده‌ی آن، نرم‌افزارهای مورد نیاز خود را بیابید و استفاده کنید.

استفاده از مخازن چند مزیت دارد:
۱- همیشه از تغییرات و آخرین نسخه‌ی پکیج‌هایی که نصب کرده‌اید با خبر هستید.
۲- همیشه قادر خواهید بود از میان دسته‌های عظیم نرم‌افزاری که جمع‌آوری شده است، پکیج مناسب خود را یافته و نصب کنید.
۳- از صحت پکیج‌هایی که دریافت می‌کنید اطمینان خواهید داشت. چون یک بسته تا از لحاظ امنیت بررسی نشود در این مخازن قرار نمی‌گیرد.
فکر می‌کنم سوال خیلی از کسانی که در مهاجرت از ویندوز به لینوکس نگران آرشیو نرم‌افزارهای مورد نیازشان بودند، برطرف شده باشد. در لینوکس شما مجبور نیستید روی سیستم خودتان آرشیوی از نرم‌افزارهایی که استفاده می‌کنید داشته باشید. چون هر چیزی که لازم داشته باشید در این مخازن وجود دارد و اکثرا حتی برای پیدا کردن بسته‌ی مورد نظر خود نیازی به جستجو در گوگل هم نخواهید داشت.
مدیریت مخازن در اوبونتو:
برای مدیریت مخازن در اوبونتو باید از منوی اصلی به مسیر System ⟶ Administration ⟶ Software Sources بروید. بعد از انتشار هر نسخه‌ی اوبونتو ممکن است سرور اصلی که بر روی آن‌ مخازن قرار دارد، کند شود. برای اینکه منبع دانلود بسته‌های نرم‌افزاری را تغییر دهید بعد از باز کردن Software Sources از لیست باز شونده بخش Download from گزینه‌ی Server for Iran, Islamic Republic of را انتخاب کنید. اگر گزینه‌ی Other را انتخاب کنید، پنجره‌ای باز می‌شود که از طریق آن می‌توانید سرور جایگزین را مشخص کنید. اگر هم خواستید می‌توانید با کلیک بر گزینه‌ی Select Best Server اجازه دهید بهترین و پرسرعت‌ترین سرور موجود برای شما انتخاب شود.

Ubuntu Software Sources

همچنین با انتخاب گزینه‌ی Cdrom with ubuntu lucid lynix 10.04 می‌توانید از CD یا DVD که با آن اوبونتو را نصب کرده‌اید به عنوان مخزن استفاده کنید.
ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۲) – مدیریت مخازن و بسته‌ها”

۵ خرداد ۱۳۸۹

نسخه‌ی نهایی فدورا ۱۳ منتشر شد

کاوشگر: بعد از یک هفته تاخیر بالاخره نسخه‌ی ۱۳ فدورا، منتشر شد. فدورا یکی از توزیع‌های محبوب لینوکس است که بر اساس آمار بازدیدکنندگان سایت DistroWatch سومین توزیع محبوب لینوکس بعد از اوبونتو و لینوکس مینت به حساب می‌آید.

برای اینکه متوجه شوید فدورا چیست بخشی از توضیحات ویکیپدیای انگلیسی را در اینجا می‌‏آورم:

فدورا توزیعی از گنو/لینوکس مبتنی بر RPM است که توسط اعضای پروژه فدورا توسعه داده می‌شود. این پروژه توسط شرکت ردهت حمایت و پشتیبانی می‌شود. ماموریت پروژه‌ی فدورا این است که تا در کنار استفاده از بسته‌های نرم‌افزاری آزاد و متن باز، همیشه آخرین تکنولوژی روز را نیز در اختیار کاربران خود قرار دهد.

و یک تاریخچه‌ی کوتاه هم از توضیحات ویکیپدیای فارسی را در اینجا می‌‏آورم:

این پروژه در سال ۲۰۰۳ زمانی که پروژه لینوکس ردهت پایان یافت، شروع شد. ردهت پیشنهاد داد که تمام کاربران لینوکس ردهت، لینوکس حرفه‌ای این شرکت را به عنوان جایگزین به‌کار بگیرند؛ چون نسخه قبلی دیگر حمایت نمی‌شد. درعین‌حال پروژه فدورا هم برای ایجاد سیستم عاملی کاملاً رایگان برای همگان آغاز شد که نتایج فعالیت کاربران این سیستم عامل در لینوکس حرفه‌ای ردهت نیز به‌کار برده می‌شود. به هم دلیل کاربران لینوکس فدورا در واقع آزمایش‌کنندگان لینوکس حرفه‌ای ردهت هستند. عرضه لینوکس فدورا باعث استقبال ناشران تجاری لینوکس از این روش گسترش شد، یعنی عرضه یک نسخه عمومی نزدیک به نسخه تجاری که نسخه عمومی به عنوان محیط آزمایشی نسخه تجاری باشد.

خب بعد از این توضیح کوتاه در مورد توزیع فدورا، نوبت به بررسی امکانات و ویژگی‌های جدید فدورا ۱۳ می‏رسد.

تعدادی از تغییرات اساسی در فدورا ۱۳:

نصب اتوماتیک درایور پرینتر
نصب اتوماتیک بسته‌های زبان
یکپارچه شدن PackageKit با همه‌ی بخش‌های سیستم
پشتیبانی آزمایشی از حالت 3D برای کارت گرافیک‌های Nvidia
اضافه کردن مدیریت NetworkManager از طریق خط فرمان
جایگزین شدن Shotwell به جای Gthumb و F-Spot برای مدیریت و مشاهده‌ی تصاویر
استفاده از کلاینت Pino microblogging برای کار کردن و مدیریت اکانت‌های توییتر و Identi.ca
Déjà Dup به عنوان ابزار ساده‌ی تهیه بک‌آپ از سیستم
پشتیبانی نرم‌افزار پخش موسیقی Rhythmbox از iPod touch و iPhone برای مدیریت موسیقی

چند تغییر دیگر هم برای کاربران دسکتاپ هست که از اینجا می‌توانید لیست کامل آن را ببینید.

ادامه خواندن “نسخه‌ی نهایی فدورا ۱۳ منتشر شد”

۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۹

کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۱) – نصب فونت فارسی

کاوشگر: در نوشته‌ی قبل نحوه‌ی نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ را یاد گرفتیم. از جمله اولین مواردی که شما در کار کردن با لینوکس با آن برخورد خواهید کرد، استفاده از فونت‌هایی است که قبلا در ویندوز استفاده می‌کردید. در این نوشته قصد داریم نحوه‌ی نصب فونت‌های مورد نیاز در لینوکس رو با یکدیگر بررسی کنیم.

قبل از هر کاری باید محل اصلی قرار گرفتن فونت‌ها را در لینوکس بدانیم:

/usr/share/fonts/

در صورتی که فونت‌ها را در این پوشه قرار دهید برای همه‌ی کاربران قابل دسترس خواهد بود. برای کپی کردن فونت‌ها درون این پوشه باید دسترسی کاربر root را داشته باشیم. برای این کار ترمینال را مسیر Applications ⟶ Accessories ⟶ Terminal باز کرده و دستور زیر را درون آن وارد کنید:

sudo nautilus /usr/share/fonts/

بعد از وارد کردن کلمه‌ی عبور خود شما وارد پوشه‌ی فونت‌ها می‌شوید. البته با دسترسی کاربر root. سپس از طریق همین پنجره‌ی باز شده به محل فونت‌های مورد نظر خود در ویندوز رفته و فونت‌هایی که مایل هستید را کپی کنید و دوباره به پوشه‌ی فونت‌های لینوکس برگردید. (دقت کنید که فقط اجازه دارید فونت‌های با فرمت ttf را کپی کنید.) یک پوشه با نام دلخواه مثلا myfonts بسازید و فونت‌ها را درون آن قرار دهید. در اینجا برای مثال فایل‌های tahoma.ttf و tahomabd.ttf را کپی کنید.

ادامه خواندن “کارهایی که باید بعد از نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ انجام دهید (۱) – نصب فونت فارسی”

۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۹

راهنمای نصب فلش پلیر بر روی اوبونتو ۱۰.۰۴ نسخه‌ی ۶۴ بیتی

کاوشگر: در نوشته‌ی قبلی روش نصب اوبونتو ۱۰.۰۴ نسخه‌ی ۶۴ بیتی رو به صورت تصویری مشاهده کردید. یکی از مواردی که حتما در حین وبگردی با آن برخورد می‌کنید نیاز به نصب فلش پلیر برای نمایش بخش‌های فلش صفحات وب است. به دلیل اینکه شما از نسخه‌ی ۶۴ بیتی اوبونتو استفاده می‌کنید، بهتر است فلش پلیر متناسب با نسخه‌ی ۶۴ بیتی را نصب کنید. زیرا نصب نسخه‌ی ۳۲ بیتی فلش پلیر ممکن است در هنگام اجرای فایل‌های فلشی که همراه با صدا هستند مشکلاتی ایجاد کند.

نسخه‌ی ۶۴ بیتی فلش پلیر برای لینوکس در بخش آزمایشگاه‌های ادوبی موجود است. از آنجا که ادوبی به تازگی کاربران ایرانی را از دانلود نرم‌افزارهای خود محروم کرده است، ممکن است در دریافت آن دچار مشکل شوید. به همین دلیل این فایل رو برای راحتی دریافت در همین‌جا قرار می‌دهم.

فرآیند نصب فلش پلیر کمی پیچیده است. برای همین به جای توضیحات خسته کننده اسکریپتی آماده کرده‌ام که به صورت اتوماتیک فلش پلیر را نصب می‌کند. دقت کنید که بعد از دریافت این اسکریپت کافی است که آن را از طریق محیط گرافیکی (مانند تصویر زیر) یا از طریق خط فرمان اجرا کنید. این اسکریپت را از اینجا دریافت کنید.

دقت کنید که در حین عملیات نصب حتما باید به اینترنت متصل باشید.

ادامه خواندن “راهنمای نصب فلش پلیر بر روی اوبونتو ۱۰.۰۴ نسخه‌ی ۶۴ بیتی”

۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۹

راهنمای کامل و تصویری نصب اوبونتو ۱۰.۰۴

کاوشگر: با انتشار نسخه‌ی نهایی اوبونتو تصمیم گرفتم که یک سری مطلب در مورد این سیستم‌عامل محبوب در کاوشگر بنویسم. فرض این نوشته‌ها بر این است که شما تازه می‌خواهید با دنیای لینوکس و نرم‌افزارهای متن‌باز آشنا شوید. پس با کاوشگر در این سلسله نوشته‌ها همراه باشید.

برای شروع من از اوبونتو ۱۰.۴ استفاده می‌کنم. در طی سری مطالبی که قرار است با لینوکس آشنا شویم، با هم توزیع اوبونتو را نصب می‌کنیم و به تنظیم و پیکربندی آن می‌پردازیم.

قبل از شروع لازم است که شما نسخه‌ی مربوط را از سایت اوبونتو دریافت کنید. پس از مراجعه به صفحه‌ی دانلود دقت کنید که قبل از شروع به دریافت، تنظیمات پیشرفته را انجام دهید. در اینجا علاوه بر انتخاب یک سرور برای دریافت مشخص کنید که نسخه‌ی ۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی را نیاز دارید. پیشنهاد می‌کنم که اگر سیستمی با پردازشگر ۲ هسته‌ای یا بیشتر دارید، حتما نسخه‌ی ۶۴ بیتی را دانلود کنید.

بعد از دانلود این فایل که حدود ۷۰۰ مگابایت است، شما یک فایل ISO دردست خواهید داشت که باید آن‌را با یکی از نرم‌افزار‌های رایت CD یا DVD بر روی CD کپی کنید. شاید راحت‌ترین راه نصب اوبونتو، نصب بر روی نرم‌افزار‌های شبیه‌سازی مثل Vmware یا VirtualBox باشد، ولی در اینجا ما آن را به صورت مستقیم بر روی سیستم خود نصب می‌کنیم. بعد از رایت بر روی CD سیستم خود را ریست کنید و آن را با CD بوت کنید.
به دلیل اینکه این CD‌ قابلیت راه‌اندازی اوبونتو به صورت Live را دارد، پس از اینکه سیستم خود را با این CD‌ بوت کردید، بعد از چند دقیقه وارد محیط سیستم‌عامل اوبونتو می‌شوید. اگر دوست دارید می‌توانید گشتی در محیط آن بزنید و آن را امتحان کنید.

ادامه خواندن “راهنمای کامل و تصویری نصب اوبونتو ۱۰.۰۴”